مدل یابی روابط بین هوش اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی با سازگاری تحصیلی: دیدگاه دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه ارومیه

چکیده پژوهش حاضر با هدف مدل­یابی روابط بین هوش اجتماعی و سازگاری تحصیلی با بررسی نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی انجام شد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش همة دانشجویان دانشکده تربیت بدنی دانشگاه ارومیه در سال تحصیلی 93-1392 بودند (240 نفر) که از این تعداد 149 نفر با استناد به جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی ساده برای پاسخگویی به پرسشنامه­ها انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش سه پرسشنامه استاندارد: "مقیاس هوش اجتماعی" (سیلورا و همکاران، 2001)؛ "خودکارآمدی تحصیلی" (مورگان و جینکز، 1999) و "سازگاری تحصیلی" (بیکر و سیریاک، 1986) بودند که روایی آنها با استناد به نظر متخصصین و پایایی آنها با محاسبه آلفای کرونباخ تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها هم از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته­ها نشان داد که هوش اجتماعی به طور مستقیم و با واسطه خودکارآمدی تحصیلی بر سازگاری تحصیلی دانشجویان تأثیرگذار است.